Dzień wcześniej wykładam mozzarellę di bufala z opakowania i odsączam z zalewy. Następnie kroję ją w plastry nożem z ząbkami (takim jak do chleba) na tacce do krojenia i pokrojoną przedkładam na sitko. Sitko układam na miseczce tak, aby mogła do niej skapywać serwatka z sera. Sitko zawijam od góry folią spożywczą i całość, wraz z miseczką odkładam do lodówki na całą noc.

Następnego dnia, tuż przed przyrządzeniem pizzy, wykładam pomidory San Marzano z puszki i przelewam do miski. W misce miażdżę je rękoma tak, aby zachować kilka ich cząstek. Następnie solę powstały sos, dodaję listek lub 2 bazylii i odkładam.

Do miseczki ścieram Pecorino Romano lub Parmigiano Reggiano i odkładam.

Mozzarellę wykładam z lodówki i zdejmuję folię.

Na rozłożone ciasto nakładam chochlą sos pomidorowy, robiąc okrężne ruchy. Następnie sos posypuję go startym Parmigiano Reggiano lub Pecorino Romano. Teraz układam dwa, trzy listki świeżej bazylii, a następnie rozkładam mozzarellę. Układając mozzarellę pilnuję, aby zakryła listki świeżej bazylii, gdyż dzięki temu nie spalą się w piecu. Na koniec układam cienkie plastry salami i wkładam pizzę do pieca.

Po wyjęciu pizzy z pieca studzę ją przez chwilę na okrągłej kratce, posypuję świeżo mielonym pieprzem i dekoruję listkami świeżej bazylii.

Następnie przekładam pizzę na okrągły talerz i serwuję.