Dzień wcześniej wykładam mozzarellę di bufala z opakowania i odsączam z zalewy. Następnie kroję ją w plastry nożem z ząbkami (takim jak do chleba) i przedkładam na sitko. Sitko układam na miseczce tak, aby mogła do niej skapywać serwatka z sera. Sitko zawijam od góry folią spożywczą i całość, wraz z miseczką odkładam do lodówki na całą noc.

Następnego dnia, tuż przed przyrządzeniem pizzy, wykładam pomidory San Marzano z puszki i przelewam do miski. W misce miażdżę je rękoma tak, aby zachować kilka ich cząstek. Następnie solę powstały sos, dodaję listek lub 2 bazylii i odkładam.

Do miseczki ścieram Pecorino Romano lub Parmiggiano Reggiano i odkładam.

Pieczarki obieram ze skórki i kroję w plasterki. Na patelni rozgrzewam olej rzepakowy i dodaję pokrojony ząbek czosnku. Następnie dodaję pokrojone pieczarki, lekko je solę i smażę na tyle krótko, by zachowały swój jasny kolor.

Mozzarellę wykładam z lodówki i zdejmuję folię.

Na rozłożone ciasto nakładam chochlą sos pomidorowy, robiąc okrężne ruchy. Następnie sos posypuję go startym Parmiggiano Reggiano i układam plastry szynki oraz pieczarki. Teraz rozkładam mozzarellę i posypuję znów całość parmezanem. Na koniec układam dwa, trzy listki świeżej bazylii i polewam całość oliwą. Tak przygotowaną pizzę wsuwam do pieca.

Po wyjęciu pizzy z pieca studzę ją przez chwilę na okrągłej kratce, posypuję świeżo mielonym pieprzem i dekoruję listkami świeżej bazylii.

Następnie przekładam pizzę na okrągły talerz i serwuję.